Deset najomraženijih ekipa svih vremena

Težak je posao izdvojiti najnepopularnije ekipe svih vremena u fudbalu, jer je konkurencija zaista žestoka. Međutim, nudimo vam izbor 10 najomraženijih ekipa u izboru novinara The Guardiana.

10. - Real Madrid u doba vladavine Ramona Calderona

Pokušaj stvaranja Galactiosa propao je u startu. Calderon je tada želio dovesti Kaku iz Milana, Cristiana Ronalda iz Manchester Uniteda, Santija Cazorlu iz Villareala, Davida Villu i Silvu iz Valencije i Cesca Fabregasa iz Arsenala, ali nije uspio dovesti ni jednog od željenih igrača. Navijači su mrzili tadašnju ekipu Reala, jer od velikih zvijezda niko nije došao, a Barcelona je bila neprikosnovena u Primeri, dok u Ligi prvaka Real nije mogao dalje od osmine finala.




9. Arsenal 1986-1995

Tribinama starog stadiona Arsenala Highbury odjekivalo je "Boring, boring Arsenal" (dosadni, dosadni Arsenal), ali i ostalim stadionima Premier lige. Topnici su u eri prije dolaska Arsene Wengera igrali prilično anemičan i jednodimenzionalan fudbal pod trenerskom palicom Georga Grahama i važe za jednu od najdosadnijih fudbalskih ekipa svih vremena. Igra Arsenala u tom periodu zasnivala se isključivo na proboje po strani i centaršuteve u kazneni prostor protivnika, bez imalo mašte i lucidnosti.  


8. Reprezentacija Italije

Na međunarodnoj sceni, fudbalska reprezentacija Italije jedna je od najomraženijih selekcija, pogotovo na sjeveru Evrope. Prepoznatljivi Cattenacio, odnosno ultra-defanzivna igra i čekanje kontranapada, prilična grubost i teatralost i danas su odlika Italijana. U takvoj igri se jednostavno guše talenti poput Alessandra Del Piera ili Francesca Tottija. Italiju nije zanimljivo gledati. 


7. Manchester United 1993. do danas

Nakon što su 1993. godine osvojili svoj prvi naslov nakon 26 godina, Manchester United je pod trenerskom palicom Sir Alexa Fergusona osvojio sve što se dalo osvojiti, ali se i prometnuo u jedan od najnepopularnijih klubova današnjice i to iz nekoliko razloga. Jedan od razloga je nevjerovatna sreća Uniteda u mnogim ključnim utakmicama. Vjerovatno se svi sjećate finala Lige prvaka protiv Bayerna i dva gola u posljednjim minutama utakmice. Osim toga, godine dominacije učinile su svoje, pa su svi pomalo zasićeni Manchester Unitedom. 

6. Juventus

Slično kao i Manchester United u Engleskoj, Juventus ima svoje minuse i u Italiji. Kao i United, koji najmanje navijača ima u Manchesteru, Juventus u Torinu nema ni trećinu navijača, jer većina Torineza navija za Torino. Juve se smatra super-sretnom ekipom, koja većinu svojih ključnih pobjeda ostvaruje u posljednjim minutama utakmice. Osim toga, Juventus se često dovodi u vezu sa kriminalom i namještanjem utakmica, što im svakako ne ide u prilog popularnosti. 


5. Reprezentacija Grčke 2004.

Prije Evropskog prvenstva 2004. godine, Grci su se samo dva puta kvalifikovali na završni turnir najboljih evropskih ili svjetskih reprezentacija, 1980. i 1994. godine. Na Euru 2004. godine Grčka je došla kao potpuni autsajder, predvođena sjajnim njemačkim stručnjakom Ottom Rehagelom. Međutim, iako svi vole kada autsajderi dođu do trona, to nije bio slučaj sa Grčkom, koja je na tom Euru igrala potpunu destrukciju fudbala. Grci su često susrete započinjali u formaciji 5-4-1, koja bi se kasnije promijenila u 6-3-1, te su svoju priliku tražili iz prekida i kontranapada. Posrećilo im se tad i nadamo se više nikad. 

4. Leeds United

Ekipa Leeds Uniteda iz kasnih 60-tih i ranih 70-tih godina prošlog vijeka bila je najomraženija ekipa u istoriji engleskog fudbala. Tadašnja generacija Leedsovih fudbalera imala je mnogo talenta u Peteru Lorimeru, Johnnyu Gilesu i Billyu Bremneru, ali ono što ih je krasilo nije bilo talent. Ova ekipa važila je u to vrijeme za jednu od najnasilnijih u svijetu fudbala. Česte tuče na terenu, ali izvan njega, nebrojeni crveni kartoni i namjerni brutlani startovi učinili su ovu generaciju nezaboravnom. 


3. Estudiantes 1967-1970

"Mesari iz La Plate" - glasio je nadimak fudbalera argentinskog Estundiantesa u periodu od 1967. do 1970. godine. Ako je Leeds važio za najbrutalniju ekipu Engleske, onda je tu titulu na svjetskom nivou ponio Estundiantes. Glavne zvijezde te ekipe u to vrijeme su bili Carlos Bilardo i Juan Ramon Veron, otac Sebastiana Verona. Trener Osvaldo Zubeldia tražio je od svih igrača igru sa brojnim duelima. U jednoj od najbrutalnijih fudbalskih utakmica svih vremena, kasnije nazvanoj "Vergüenza de La Plata" (sramota La Plate), Estundiantes je savladao Milan sa 2:1 u interkontinentalnom kupu. Koliko su brutalni bili igrači Estundiantesa u toj utakmici govori podatak da su nakon susreta svi uhapšeni po nalogu predsjednika Argentine Juana Carlosa Onganie, koji nije mogao gledati krv na terenu, pa je na poluvremenu napustio stadion, predhodno naloživši hapšenje na kraju utakmice. 


2. Bayern Munich 1970-te

Kao Juventus u Italiji i Manchester United u Engleskoj, minhenski Bayern bio je omražen u Njemačkoj zbog svoje dominacije. Bayer je najpopularniji klub u Njemačkoj, ali ko ne navija za njega, sigurno ga mrzi. Mržnja "nebayernovskog" dijela Njemačke prema bavarcima počela je 70-tih godina prošlog vijeka, kada je Bayern bio neprikosnoven i u Njemačkoj, ali i u Evropi. Mržnja prema Bayernu u to doba u Njemačkoj bila je toliko izražena da su često navijači drugih ekipa fizički nasrtali na igrača FC Hollywooda, iako su dres Bayerna nosile legende njemačkog fudbala poput Franza Beckenbauera, Gerda Mullera i Paula Breitnera.
 

1. Argentina 1990.

Sjajna generacija Argentine, predvođena Diegom Maradonom, na Svjetsko prvenstvo 1990. godine u Italiji došla je kao veliki favorit, ali se pokazalo da od lepršavosti i napadačkog stila nije ostalo gotovo ništa. Argentinci su tada imali samo dva velika ofanzivna igrača u svom sastavu, a obojica su igrali drogirani: Maradona i Claudio Caniggia. Nakon što su u prvom kolu poraženi od Kameruna, sjajnim golom Francoisa Omam Byka. Nakon toga, Argentici su se doslovno provukli do finala, nakon što su u četvrtfinalu nepravedno pobijedili reprezentaciju nekadašnje Jugoslavije nakon izvođenja jedanaesteraca. Ipak, u finalu protiv Zapadne Njemačke stigla ih je kazna. Sudija je svirao nepostojeći jedanaesterac za Nijemce pet minuta prije kraja utakmice, a siguran izvođač za svjetsku titulu bio je Andreas Brehme.